.via
Η καημένη η φοιτήτρια παντρεύτηκε έναν 60χρονο. Και μετά τον γάμο, της ζήτησε κάτι στην κρεβατοκάμαρα που την άφησε παράλυτη… Η Άννα στεκόταν μπροστά στη μεγάλη, πανοραμική τζαμαρία του κυρίως υπνοδωματίου, κοιτάζοντας με απλανές βλέμμα τον κήπο που λουζόταν στο απαλό φως του φεγγαριού. Το φως ήταν τόσο αχνό που οι σκιές των δέντρων έμοιαζαν με εφιαλτικές φιγούρες που χόρευαν στον άνεμο.
Τα λεπτά της χέρια έτρεμαν ελαφρά καθώς, με αργές κινήσεις, έβγαζε την καρφίτσα που συγκρατούσε τα μακριά της μαλλιά. Κάθε κίνηση ήταν ένας αγώνας, κάθε χτύπος της καρδιάς της, ένας συναγερμός. Ήξερε πολύ καλά τι την περίμενε. Είχε προετοιμάσει τον εαυτό της ψυχολογικά γι’ αυτή τη στιγμή από την ημέρα που οι γονείς της ανακοίνωσαν, με στόμφο και έναν παράξενο, υποχθόνιο ενθουσιασμό, τα «μεγάλα νέα»: τον αρραβώνα της με τον Ιβάν Σεργκέγιεβιτς, έναν επιχειρηματία τρεις φορές μεγαλύτερό της σε ηλικία, αλλά δέκα φορές πλουσιότερο. Ένας άντρας με βλέμμα που πάγωνε το αίμα, ένας άντρας που φημολογούνταν ότι είχε χτίσει την αυτοκρατορία του πάνω σε σκοτεινές συμφωνίες και αδιευκρίνιστες εξαφανίσεις.
Άκουσε τον χαρακτηριστικό, βαρύ ήχο της πόρτας να ανοίγει, σαν συρτάρι φέρετρου, και βαριά, αργά βήματα να πλησιάζουν. Ένιωθε την ανάσα του στον λαιμό της, παρόλο που δεν είχε γυρίσει να κοιτάξει.
—Άννα, —η φωνή του ήταν απρόσμενα απαλή, σχεδόν τρυφερή, μια ανατριχιαστική αντίθεση με την όλη του παρουσία— κάθισε σε παρακαλώ. Πρέπει να μιλήσουμε.
Διάβασε όλη την ιστορία εδώ:
ΚΑΝΕ ΚΛΙΚ ΕΔΩ ΝΑ ΔΙΑΒΑΣΕΙΣ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΟΛΟΚΛΗΡΗ ΟΛΟΚΛΗΡΗ
0 Σχόλια